orogenetic (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)OROGENÉTIC, -Ă, orogenetici, -ce, adj. Orogenic. – Din
orogeneză (după
genetic).
orogenetic (Dicționar de neologisme, 1986)OROGENÉTIC, -Ă adj. Orogenic. [Cf. germ.
orogenetisch].
orogenetic (Marele dicționar de neologisme, 2000)OROGENÉTIC, -Ă adj. referitor la orogeneză; orogenic. (< germ.
orogenetisch)
orogenetic (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)orogenétic adj. m.,
pl. orogenétici; f. orogenétică, pl. orogenétice