misticitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)MISTICITÁTE s. f. (
Livr.) Misticism. – Din
fr. mysticité.misticitate (Dicționar de neologisme, 1986)MISTICITÁTE s.f. (
Rar) Caracter mistic. [Cf. fr.
mysticité].
misticitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)MISTICITÁTE s. f. caracter mistic. (< fr.
mysticité)
misticitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*misticitáte f. (d.
mistic). Misticizm [!], caracteru de a fi mistic.
misticitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)misticitáte (rar)
s. f.,
g.-d. art. misticitắțiimisticitate (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)misticitate f. devoțiune rafinată:
pietatea solidă evită misticitatea.