diversionism (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)DIVERSIONÍSM s. n. Atitudine, manifestare cu caracter de diversiune. [
Pr.:
-si-o-] –
Diversiune +
suf. -ism.diversionism (Dicționar de neologisme, 1986)DIVERSIONÍSM s.n. Atitudine de diversionist. [Pron.
-si-o-. / <
diversiune +
-ism].
diversionism (Marele dicționar de neologisme, 2000)DIVERSIONÍSM s. n. manifestare diversionistă; atitudine de diversionist. (< diversiune + -ism)
diversionism (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)diversionísm (-si-o-) s. n.diversionism (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)DIVERSIONÍSM s. n. Atitudine, manifestare cu caracter de diversiune. [
Pr.:
-si-o-] —
Diversiune +
suf. -ism.