transplantare (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)TRANSPLANTÁRE, transplantări, s. f. Acțiunea de
a transplanta și rezultatul ei; transplantație. –
V. transplanta.transplantare (Dicționar de neologisme, 1986)TRANSPLANTÁRE s.f. Acțiunea de a transplanta și rezultatul ei; transplantație. [<
transplanta].
transplantare (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)!transplantáre (tran-splan-/trans-plan-) s. f.,
g.-d. art. transplantắrii; pl. transplantắritransplantare (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)TRANSPLANTÁRE, transplantări, s. f. Acțiunea de
a transplanta și rezultatul ei; transplantație. —
V. transplanta.