PATOMIMIE PATOMIMIE, s. f. / pathomimie, s. f. / pathomimia, pat-homimesis. [Cjr. pathos = Boatd; mimia = imitatie., rfe la mimeisthai = a imita.] Imitarea (constienta si voluntara, mai rar involuntara) sau exagerarea simptomatologiei unui proces patologic. V. si sindrom Munchausen.