zbancioc (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)ZBANCIÓC s. n. (
Bucov.) Cană (înaltă), urcior (1). (din
ucr. zbanočok)
zbancĭoc (Dicționaru limbii românești, 1939)zbancĭóc n., pl.
oace (rut.
zbánok și
zbănočok, dim. d.
zban, cană, cofer. V.
zbancă).
Nord. Urcĭor de adus vin.