IMBALSAMARE IMBALSAMARE, s. f. / embaumement, s. m. / embalming. [[at. in = in; balsamum = fiakam.} Tratament aplicat cadavrelor in scopul conservarii. Consta In injectarea, dupa drenaj, in vase si in viscere, a unor soluIii chimice si conservante. Sin.: tanatopraxie.