EMPIEM EMPIEM, s. n. / empyeme, s. m. / empyema. [C,r. empye-ma, -alos = acumufare de puroi, de [a en = in, pyon = puroi] Acumulare de puroi Intr-o cavitate naturala din organism. Terme-nul utilizat ca atare semnifica aproape Intotdeauna pleurezia purulenta (*piotorax).