montan (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)MONTÁN, -Ă, montani, -e, adj. De munte, de la munte, specific muntelui. – Din
lat. montanus.montan (Dicționar de neologisme, 1986)MONTÁN, -Ă adj. (
Liv.) De munte, muntos. [< lat.
montanus].
montan (Marele dicționar de neologisme, 2000)MONTÁN, -Ă adj. de munte. (< lat.
montanus)
montan (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)montán adj. m.,
pl. montáni; f. montánă, pl. montáne