emondor - explicat in DEX



emondor (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)
EMONDÓR, emondoare, s. n. Unealtă folosită la emondaj. – Din fr. émondoir.

emondor (Dicționar de neologisme, 1986)
EMONDÓR s.n. Unealtă folosită la emondaj. [Cf. fr. émondoir].

emondor (Marele dicționar de neologisme, 2000)
EMONDÓR s. n. unealtă pentru emondaj. (< fr. émondoir)

emondor (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)
emondór s. n., pl. emondoáre

emondor (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)
EMONDÓR, emondoare, s. n. Unealtă folosită la emondaj. — Din fr. émondoir.

Alte cuvinte din DEX

EMONDATIE EMONDARE EMONDAJ « »EMOTIE EMOTIONA EMOTIONABIL